Het kentekenbewijs is een essentieel document dat informatie verstrekt over een voertuig en de eigenaar ervan. Het heeft door de jaren heen verschillende vormen aangenomen, afhankelijk van de wetgeving en de evolutie van de technologie. In dit artikel lichten we dit toe.
Vóór 2004
Vóór 1 juni 2004 bestond het kentekenbewijs uit drie delen. Het eerste deel, genaamd “Deel I: Het voertuigbewijs”, bevatte gedetailleerde gegevens over het voertuig, zoals het merk, het model, het bouwjaar en het chassisnummer. Dit document was van cruciaal belang om de identiteit van het voertuig vast te stellen.
Het tweede deel, “Deel II: Het tenaamstellingsbewijs”, bevatte informatie over de eigenaar van het voertuig, zoals naam, adres en geboortedatum. Dit deel was belangrijk bij de registratie en overdracht van eigendom van het voertuig.
2004 -2014
Daarnaast was er een derde deel of een overschrijvingsbewijs, ook wel bekend als “Deel III”. Dit bewijs was verplicht voor voertuigen waarvan het kenteken vóór 1 januari 1995 was uitgegeven. Het diende als een document voor de overschrijving van het voertuig en moest zorgvuldig thuis worden bewaard.
Van 1 juni 2004 tot 1 januari 2014 onderging het kentekenbewijs verdere wijzigingen. Het bestond uit twee delen: “Deel IA: Het voertuigbewijs” en “Deel IB: Het tenaamstellingsbewijs”. Deel IA bevatte opnieuw gedetailleerde voertuiggegevens, terwijl Deel IB de informatie over de eigenaar bevatte. Daarnaast was er nog steeds “Deel II: Het overschrijvingsbewijs” voor de nodige transacties.
Vanaf 2014
Vanaf 1 januari 2014 werd het kentekenbewijs vervangen door een moderne vorm, namelijk de kentekencard. Deze card heeft het formaat van een creditcard en combineert alle benodigde informatie op één document. Het bevat zowel de voertuiggegevens als de gegevens van de eigenaar.
Kentekencard en meldcode: hoe werkt het?
Bij de aanvraag van een kentekencard ontvangt de eigenaar ook een tenaamstellingscode. Deze code bestaat uit negen cijfers, waarvan de eerste vier direct worden verstrekt bij de overschrijving van het voertuig. De overige vijf cijfers worden samen met de kentekencard verstrekt. Dit systeem is ontworpen om de veiligheid en de betrouwbaarheid van het kentekenbewijs te vergroten.
Bovendien wordt bij de aanvraag van de kentekencard ook om de meldcode gevraagd. De meldcode bestaat uit de laatste vier cijfers van het chassisnummer van het voertuig, dat te vinden is op het frame. In sommige gevallen kan de meldcode worden achterhaald op basis van het kenteken, maar dit is niet altijd mogelijk voor bepaalde voertuigen, zoals scooters, brommers, motoren, aanhangers, trekkers en specifieke automerken. Als er twijfel bestaat over de meldcode kunt u hiervan een foto hiervan naar ons sturen, dan kijken wij het na.
Bij de ontvangst van de kentekencard wordt ook een nieuwe tenaamstellingscode verstrekt. Deze bestaat uit negen cijfers. Als er nog een deel van de vorige code aanwezig is, is deze niet langer geldig. De oude code vervalt hiermee. Deze maatregel is bedoeld om fraude met voertuigen te voorkomen en de veiligheid van het registratieproces te waarborgen.
Een belangrijk document voor registratie en identificatie
Kortom, het kentekenbewijs in zijn verschillende vormen is een belangrijk document voor de registratie en identificatie van voertuigen en hun eigenaars. Het heeft zich aangepast aan veranderende wetgeving en technologische ontwikkelingen om efficiëntie, veiligheid en betrouwbaarheid te waarborgen.
Geef een reactie